اين جشنواره، بيش از آنکه در قالب رقابت شکل يافته باشد، بازخواني هويت موسيقايي ايران و مکتب ارزشمند موسيقي تبريز بود؛ مکتبي که از ديرباز خانه‌ي موسيقي اصيل ايراني و بستري براي پيوند شعر و نغمه بوده است. حضور پررنگ جوانان، به ويژه بانوان هنرمند که بيش از نيمي از شرکت‌کنندگان را تشکيل مي‌دادند، نشان داد که اين سنت فرهنگي هنوز در دل نسل تازه جان دارد و عطش يادگيري و تجربه‌ي موسيقي اصيل در جامعه زنده است.

مکتب تبريز نه تنها يک سبک موسيقي، که روحي است که موسيقي را با شعر و انديشه ايراني پيوند مي‌دهد. از استاداني چون اقبال آذر و غلامحسين بيگجه‌خاني تا ابيات شهريار، اين مکتب نشان مي‌دهد که موسيقي ايراني همواره آينه‌ي روح فرهنگ و تفکر ايراني بوده است. جشنواره شهريار تلاش کرد اين ميراث را نه فقط به نمايش بگذارد، بلکه به نسل تازه منتقل کند.

در کنار اجراهاي چهار روزه جشنواره، نشست‌ پژوهشي و نمايشگاه تخصصي نيز برگزار شد تا شرکت‌کنندگان با ريشه‌ها و روش‌هاي اصيل موسيقي دستگاهي تبريز آشنا شوند. داوران و پژوهشگران بر ضرورت مستندسازي رديف‌ها و حفظ شيوه‌هاي اصيل تأکيد کردند، زيرا موسيقي تنها نوايي خوش آهنگ نيست، بلکه حافظه، هويت و گفت‌وگوي فرهنگي است.

شهرداري تبريز با حمايت و همت خود نشان داد که فرهنگ مي‌تواند محور توسعه شهري باشد. اين مهم در سخنان شهردار و ديگر مسئولان جشنواره نيز به چشم مي خورد، زيرا چنين رويدادهايي نه فقط جشنواره اي هنري، که فرصتي براي بازتعريف شهر و احياي ميراث فرهنگي و معنوي شهر در قالب مکتب متعالي هنري تبريز است. موسيقي اصيل، در کنار شعر شهريار و حضور مشتاقانه مردم، شهر را از کالبد صرف به موجودي زنده و پويا تبديل مي‌کند.

اجراي پاياني جشنواره، که با نواهاي تار، کمانچه، ني و دف و ديگر سازهاي موسيقي ايراني همراه بود، لحظه‌اي باشکوه خلق کرد. هنگامي که ابيات شهريار در ميان نغمه‌ها طنين انداخت، حضار، چه هنرمندان و چه تماشاگران، نواي تبريز را با عمق جان لمس کردند.

اين جشنواره، پيام روشن فرهنگي داشت؛ موسيقي اصيل ايراني و مکتب تبريز زنده و پوياست و مي‌تواند پلي باشد ميان نسل‌ها، زبان‌ها و فرهنگ‌ها. استمرار چنين رويدادهايي نه تنها پاسداشت گذشته، بلکه سرمايه‌گذاري بر آينده‌ي فرهنگي ايران است. نواي تبريز، اين بار، صداي ايراني زنده و پراميد بود؛ صدايي که از شعر شهريار تا سازهاي اصيل، همه را در ضربان پرتپش خود جمع کرده است