نزديک دهکده طالبخان مراغه، در صخره هاي بالاي کوه، مدخل غاري با طرح جناقي حجاري شده است. غار در بطن کوهي از جنس ماسه سنگ هاي رسوبي و آهکي ايجاد شده و در اصل حفره‌ها و شکافهاي عميق و طبيعي است که بر فراز آن يعني خط الراس کوه، آثار رصدخانه مشهور خواجه نصيرالدين طوسي باقي مانده است. 

اين محوطه داراي چندين حجره است. در حجره جنوبي آن محرابي کنده شده است. زاغه هاي طبيعي در بطن صخره از اين مدخل حجاري و منشعب شده است و به چندين دهليز منتهي مي شود.

 ??در کتاب کاوش‌هاي رصدخانه مراغه نوشته دکتر ورجاوند، همزماني تقريبي بخش جلويي اين بناي صخره اي با بناي رصدخانه مراغه تاييد شده است و از نظر ايشان با توجه به ديد بازي که در جانب مغرب پيش روي اين بخش وجود دارد، احتمالاً براي برخي کارها و بررسي هاي نجومي استفاده مي شده است با اين حال با توجه به ساختار و معماري اين غارها، به نظر مي رسد که اين محل کاربردي آييني داشته و به يکي از اقليت هاي ديني کهن مراغه متعلق بوده است.

عکس: عبدالرضا جوادي